Optyczna komunikacja bezprzewodowa (OWC) to forma komunikacji optycznej, w której sygnały są przesyłane przy użyciu niekierowanego światła widzialnego, podczerwonego (IR) lub ultrafioletowego (UV).
Systemy OWC działające w zakresie fal widzialnych (390–750 nm) są często określane jako komunikacja w świetle widzialnym (VLC).Systemy VLC wykorzystują diody elektroluminescencyjne (LED) i mogą pulsować z bardzo dużą prędkością bez zauważalnego wpływu na moc oświetlenia i ludzkie oko.VLC może być używany w szerokim zakresie zastosowań, w tym w bezprzewodowej sieci LAN, bezprzewodowej osobistej sieci LAN i sieciach pojazdów.Z drugiej strony naziemne systemy OWC typu punkt-punkt, znane również jako systemy optyki wolnej przestrzeni (FSO), działają w częstotliwościach bliskiej podczerwieni (750–1600 nm).Systemy te zazwyczaj wykorzystują emitery laserowe i oferują ekonomiczne, przejrzyste łącza protokołów z dużą szybkością transmisji danych (tj. 10 Gbit/s na długość fali) oraz stanowią potencjalne rozwiązanie wąskich gardeł w transporcie typu backhaul.Zainteresowanie komunikacją w ultrafiolecie (UVC) również rośnie ze względu na niedawny postęp w dziedzinie półprzewodnikowych źródeł/detektorów światła działających w niewidocznym dla słońca widmie UV (200–280 nm).W tym tak zwanym paśmie głębokiego ultrafioletu promieniowanie słoneczne na poziomie gruntu jest znikome, co umożliwia zaprojektowanie detektora zliczającego fotony z odbiornikiem o szerokim polu widzenia, który zwiększa odbieraną energię bez dodawania dodatkowego szumu tła.
Przez dziesięciolecia zainteresowanie bezprzewodową komunikacją optyczną ograniczało się głównie do tajnych zastosowań wojskowych i zastosowań kosmicznych, w tym łączy międzysatelitarnych i łączy kosmicznych.Do tej pory penetracja rynku masowego przez OWC była ograniczona, ale IrDA jest bardzo skutecznym rozwiązaniem bezprzewodowej transmisji krótkiego zasięgu.
Od wzajemnych połączeń optycznych w obwodach scalonych po zewnętrzne łącza międzybudynkowe po komunikację satelitarną – warianty bezprzewodowej komunikacji optycznej mogą potencjalnie być wykorzystywane w szerokiej gamie zastosowań komunikacyjnych.
Optyczną komunikację bezprzewodową można podzielić na pięć kategorii w zależności od zasięgu transmisji:
1. Bardzo krótkie dystanse
Komunikacja między chipami w ułożonych w stos i ciasno upakowanych pakietach wielochipowych.
2. Krótkie dystanse
W standardzie IEEE 802.15.7, komunikacja podwodna w aplikacjach bezprzewodowej sieci lokalnej (WBAN) i bezprzewodowej osobistej sieci lokalnej (WPAN).
3. Średni zasięg
Wewnętrzna komunikacja w podczerwieni i świetle widzialnym (VLC) dla bezprzewodowych sieci lokalnych (WLans), a także komunikacja pojazd-pojazd i pojazd-infrastruktura.
Krok 4: Zdalny
Łączność międzybudynkowa, znana również jako komunikacja optyczna w wolnej przestrzeni (FSO).
5. Dodatkowy dystans
Komunikacja laserowa w przestrzeni kosmicznej, zwłaszcza w zakresie połączeń między satelitami i tworzenia konstelacji satelitów.
Czas publikacji: 01 czerwca 2023 r