Uczyć sięlasertechniki wyrównywania
Zapewnienie wyrównania wiązki laserowej jest podstawowym zadaniem procesu wyrównywania. Może to wymagać użycia dodatkowej optyki, takiej jak soczewki lub kolimatory światłowodowe, szczególnie w przypadku diod lubźródła lasera światłowodowego. Przed przystąpieniem do ustawiania laserowego należy zapoznać się z procedurami bezpieczeństwa laserowego i upewnić się, że są Państwo wyposażeni w okulary ochronne odpowiednie do blokowania długości fal laserowych. Ponadto w przypadku niewidzialnych laserów mogą być potrzebne karty detekcyjne, które ułatwią działania związane z ustawianiem.
Wustawienie laserowe, kąt i położenie wiązki muszą być kontrolowane jednocześnie. Może to wymagać użycia wielu elementów optycznych, dodać złożoności do ustawień wyrównania i może zająć dużo miejsca na biurku. Jednak w przypadku mocowań kinematycznych można przyjąć proste i skuteczne rozwiązanie, szczególnie w przypadku zastosowań o ograniczonej przestrzeni.
Rysunek 1: Struktura równoległa (złożona)
Rysunek 1 przedstawia podstawową konfigurację struktury Z-Fold i wyjaśnia powód jej nazwy. Dwa lustra zamontowane na dwóch mocowaniach kinematycznych służą do przemieszczenia kątowego i są ustawione tak, aby padająca wiązka światła uderzała w powierzchnię lustra każdego lustra pod tym samym kątem. Aby uprościć konfigurację, umieść dwa lustra pod kątem około 45°. W tej konfiguracji pierwsze kinematyczne podparcie służy do uzyskania pożądanej pionowej i poziomej pozycji wiązki, podczas gdy drugie podparcie służy do kompensacji kąta. Struktura Z-Fold jest preferowaną metodą kierowania wielu wiązek laserowych na ten sam cel. Podczas łączenia laserów o różnych długościach fal, jedno lub więcej luster może wymagać wymiany na filtry dichroiczne.
Aby zminimalizować duplikację w procesie wyrównywania, laser można wyrównać w dwóch oddzielnych punktach odniesienia. Prosty celownik lub biała karta oznaczona X to bardzo przydatne narzędzia. Najpierw ustaw pierwszy punkt odniesienia na lub w pobliżu powierzchni lustra 2, tak blisko celu, jak to możliwe. Drugim punktem odniesienia jest sam cel. Użyj pierwszego stanowiska kinematycznego, aby dostosować poziome (X) i pionowe (Y) położenie wiązki w początkowym punkcie odniesienia, tak aby pasowało do pożądanego położenia celu. Po osiągnięciu tego położenia, drugi wspornik kinematyczny jest używany do dostosowania przesunięcia kątowego, kierując wiązkę lasera na rzeczywisty cel. Pierwsze lustro jest używane do przybliżenia pożądanego wyrównania, podczas gdy drugie lustro jest używane do dokładnego dostrojenia wyrównania drugiego punktu odniesienia lub celu.
Rysunek 2: Struktura pionowa (Rysunek 4)
Struktura w kształcie 4 jest bardziej złożona niż Z-Fold, ale może zapewnić bardziej kompaktowy układ systemu. Podobnie jak struktura Z-Fold, układ w kształcie 4 wykorzystuje dwa lustra zamontowane na ruchomych wspornikach. Jednak w przeciwieństwie do struktury Z-Fold lustro jest zamontowane pod kątem 67,5°, co tworzy kształt „4″ z wiązką lasera (Rysunek 2). Ta konfiguracja umożliwia umieszczenie reflektora 2 z dala od ścieżki wiązki lasera źródłowego. Podobnie jak w konfiguracji Z-Fold,wiązka laserowapowinny być wyrównane w dwóch punktach odniesienia, pierwszy punkt odniesienia przy lustrze 2, a drugi przy celu. Pierwszy wspornik kinematyczny jest stosowany w celu przesunięcia punktu lasera do pożądanej pozycji XY na powierzchni drugiego lustra. Następnie należy użyć drugiego wspornika kinematycznego w celu skompensowania przemieszczenia kątowego i dokładnego dostrojenia wyrównania na celu.
Niezależnie od tego, która z dwóch konfiguracji zostanie użyta, przestrzeganie powyższej procedury powinno zminimalizować liczbę iteracji wymaganych do osiągnięcia pożądanego rezultatu. Przy użyciu odpowiednich narzędzi i sprzętu oraz kilku prostych wskazówek, ustawienie laserowe może być znacznie uproszczone.
Czas publikacji: 11-03-2024