Zespół badawczy prof. Choniny z Instytutu Systemów Przetwarzania Obrazu Rosyjskiej Akademii Nauk opublikował artykuł pt. „Techniki multipleksowania optycznego i ich małżeństwo” wOptoelektronicznyZaliczki na chipy ikomunikacja światłowodowa: recenzja. Grupa badawcza profesora Khoniny opracowała kilka dyfrakcyjnych elementów optycznych do wdrażania MDM w wolnej przestrzeni iświatłowód. Ale przepustowość sieci jest jak „własna garderoba” – nigdy nie jest za duża i nigdy nie jest wystarczająca. Przepływy danych spowodowały gwałtowny wzrost zapotrzebowania na ruch. Krótkie wiadomości e-mail są zastępowane animowanymi obrazami, które zajmują przepustowość. W przypadku sieci transmisji danych, wideo i głosu, które jeszcze kilka lat temu miały dużą przepustowość, władze telekomunikacyjne szukają obecnie niekonwencjonalnego podejścia, aby sprostać niekończącemu się zapotrzebowaniu na przepustowość. Opierając się na swoim bogatym doświadczeniu w tej dziedzinie badań, profesor Khonina najlepiej jak potrafił, podsumował najnowsze i najważniejsze osiągnięcia w dziedzinie multipleksowania. Tematy poruszone w przeglądzie obejmują WDM, PDM, SDM, MDM, OAMM i trzy technologie hybrydowe WDM-PDM, WDM-MDM i PDM-MDM. Wśród nich, tylko przy zastosowaniu hybrydowego multipleksera WDM-MDM, kanały N×M można realizować za pomocą N długości fal i M trybów przewodnika.
Instytut Systemów Przetwarzania Obrazu Rosyjskiej Akademii Nauk (IPSI RAS, obecnie oddział Federalnego Centrum Badań Naukowych Rosyjskiej Akademii Nauk „Krystallografia i Fotonika”) powstał w 1988 roku na bazie grupy badawczej w Samarze Uniwersytet Państwowy. Zespołem kieruje Wiktor Aleksandrowicz Soifer, członek Rosyjskiej Akademii Nauk. Jednym z kierunków badawczych grupy badawczej jest rozwój metod numerycznych i badania eksperymentalne wielokanałowych wiązek laserowych. Badania te rozpoczęły się w 1982 roku, kiedy to we współpracy z zespołem laureata Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki, akademika Aleksandra Michajłowicza Prochorowa, powstał pierwszy wielokanałowy dyfrakcyjny element optyczny (DOE). W następnych latach naukowcy z IPSI RAS zaproponowali, symulowali i badali na komputerach wiele typów elementów DOE, a następnie wytworzyli je w postaci różnych nałożonych na siebie hologramów fazowych ze spójnymi poprzecznymi wzorami laserowymi. Przykłady obejmują wiry optyczne, mod Lacroerre'a-Gaussa, mod Hermi-Gaussa, mod Bessela, funkcję Zernicka (do analizy aberracji) itp. Ten DOE, wykonany przy użyciu litografii elektronowej, jest stosowany do analizy wiązki w oparciu o rozkład trybu optycznego. Wyniki pomiarów uzyskuje się w postaci pików korelacji w określonych punktach (rzędach dyfrakcji) płaszczyzny Fourieraukład optyczny. Następnie zasadę tę wykorzystano do generowania wiązek złożonych, a także wiązek demultipleksacyjnych w światłowodach, wolnej przestrzeni i ośrodkach turbulentnych przy użyciu DOE i przestrzennychModulatory optyczne.
Czas publikacji: 09 kwietnia 2024 r